ویژگی کودکان بیش فعال

بیش فعالی در کودکان یک بیماری شایع است که بسیاری از جوانان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. طبق گزارش آکادمی اطفال آمریکا، تقریباً 5 درصد از کودکان در ایالات متحده به اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) مبتلا هستند که شایع ترین نوع بیش فعالی در کودکان است. در حالی که بیش فعالی اغلب با ADHD همراه است، توجه به این نکته مهم است که همه کودکان بیش فعال ADHD ندارند. در این مقاله، ویژگی‌های کودکان بیش‌فعال را بررسی می‌کنیم و بینش‌هایی در مورد کارهایی که والدین، معلمان و مراقبان می‌توانند برای کمک به آنها انجام دهند، ارائه می‌کنیم.شما میتوانید صد ها بازی فکری در انواع و دسته های مختلفی مثل بازی های رومیزی و بازی های کارتی را  از سایت بازی تحریر به راحتی خریداری نمایید.

نشانه های کودکان بیش

کودکان بیش فعال اغلب به عنوان افرادی بی قرار، بی قرار و دائما در حال حرکت توصیف می شوند. آنها ممکن است در یک جا نشستن مشکل داشته باشند و ممکن است برای حرکت در اطراف یا شرکت در فعالیت بدنی میل داشته باشند. این کودکان همچنین ممکن است به راحتی حواسشان پرت شود، تکانشی باشند و در تمرکز روی کارها برای مدت طولانی مشکل داشته باشند. برخی از ویژگی های کودکان بیش فعال:

    تکانشگری: یکی از شایع ترین ویژگی های کودکان بیش فعال، تکانشگری است. آنها ممکن است قبل از فکر کردن عمل کنند و در کنترل رفتار خود دچار مشکل شوند. به عنوان مثال، آنها ممکن است حرف دیگران را قطع کنند، بدون اینکه از آنها خواسته شود، پاسخ‌ها را به زبان بیاورند، یا بدون در نظر گرفتن عواقب، رفتارهای مخاطره آمیزی انجام دهند.

    بی قراری: کودکان بیش فعال ممکن است در یک جا نشستن مشکل داشته باشند و ممکن است دائماً دست ها، پاها یا سایر اعضای بدن خود را حرکت دهند. آنها همچنین ممکن است روی صندلی خود تکان بخورند یا بی قرار شوند.

    مشکل در تمرکز: کودکان بیش فعال ممکن است برای مدت طولانی در تمرکز روی کارها مشکل داشته باشند. آنها ممکن است به راحتی توسط محرک های بیرونی یا افکار درونی منحرف شوند و ممکن است در انجام کارهایی که نیاز به توجه مداوم دارند دچار مشکل شوند.

    بی قراری: کودکان بیش فعال ممکن است تمایل به حرکت در اطراف داشته باشند و ممکن است برای مدت طولانی در یک جا نشستن مشکل داشته باشند. آنها ممکن است به طور مداوم بدن خود را حرکت دهند یا به فعالیت بدنی بپردازند تا انرژی خود را آزاد کنند.

    بی حوصلگی: کودکان بیش فعال ممکن است به راحتی ناامید شوند و ممکن است در انتظار نوبت یا به تاخیر انداختن رضایت خود دچار مشکل شوند. آنها همچنین ممکن است تحمل ناامیدی پایینی داشته باشند و ممکن است زمانی که همه چیز طبق خواسته آنها پیش نمی رود ناراحت یا عصبانی شوند.

عدم سازماندهی: کودکان بیش فعال ممکن است در سازماندهی و برنامه ریزی مشکل داشته باشند. آنها ممکن است فراموش کنند وظایف خود را کامل کنند یا ردی از وسایل خود را گم کنند. آنها همچنین ممکن است با مدیریت زمان مشکل داشته باشند و در رعایت ضرب الاجل ها مشکل داشته باشند.

    مشکل در پیروی از دستورالعمل ها: کودکان بیش فعال ممکن است در پیروی از دستورالعمل ها مشکل داشته باشند و ممکن است نیاز به یادآوری یا توضیح مکرر داشته باشند. آنها همچنین ممکن است در پردازش دستورالعمل های شفاهی مشکل داشته باشند و ممکن است از کمک های بصری یا فعالیت های عملی بهره مند شوند.

    بیش از حد صحبت کردن: کودکان بیش فعال ممکن است بیش از حد صحبت کنند و ممکن است در نوبت صحبت کردن مشکل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است حرف دیگران را قطع کنند یا در زمان های نامناسب صحبت کنند.

    بی ثباتی عاطفی: کودکان بیش فعال ممکن است در تنظیم احساسات خود مشکل داشته باشند و ممکن است احساسات شدیدی مانند خشم، ناامیدی یا اضطراب را تجربه کنند. آنها همچنین ممکن است در همدلی با دیگران مشکل داشته باشند و ممکن است به عنوان افراد بی احساس یا بی توجه تلقی شوند.

    مهارت‌های اجتماعی ضعیف: کودکان بیش‌فعال ممکن است در تعاملات اجتماعی مشکل داشته باشند و ممکن است برای پیدا کردن و حفظ دوستان مشکل داشته باشند. آنها همچنین ممکن است با نشانه های اجتماعی مشکل داشته باشند و ممکن است موقعیت های اجتماعی را اشتباه تفسیر کنند یا نسبت به آن واکنش بیش از حد نشان دهند.

توجه به این نکته ضروری است که بیش فعالی در کودکان می تواند به اشکال مختلف و درجات متفاوتی بروز کند. برخی از کودکان ممکن است همه این ویژگی ها را نشان دهند، در حالی که برخی دیگر ممکن است فقط تعداد کمی از آنها را نشان دهند. علاوه بر این، بیش فعالی می تواند تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، محیط و سبک فرزندپروری قرار گیرد.

تشخیص کودکان بیش فعال

اگر شک دارید که فرزندتان بیش فعال است، مهم است که از یک متخصص مراقبت های بهداشتی واجد شرایط مشاوره بگیرید. یک پزشک یا متخصص سلامت روان می تواند فرزند شما را ارزیابی کند و تشخیص دهد که آیا او به اختلال بیش فعالی مبتلا است یا اینکه آیا رفتار او در محدوده طبیعی برای سنش است.
اگر بیش فعالی کودک شما تشخیص داده شود، کارهای زیادی وجود دارد که والدین، معلمان و مراقبان می توانند برای کمک به آنها انجام دهند. در اینجا چند استراتژی وجود دارد
برای کمک به کودکان بیش فعال؟

    یک برنامه روتین ایجاد کنید: کودکان بیش فعال بر اساس روال و ساختار رشد می کنند. ایجاد یک برنامه روزانه ثابت می تواند به آنها کمک کند احساس امنیت بیشتری داشته باشند و سطح استرس آنها را کاهش دهد. اطمینان حاصل کنید که کودک شما برای وعده های غذایی، تکالیف و زمان خواب زمان مشخصی دارد.

راه حل های درمان کودکان بیش فعال

راه های خروجی برای فعالیت بدنی فراهم کنید: کودکان بیش فعال انرژی زیادی دارند که باید آزاد شود. فراهم کردن فرصت هایی برای فعالیت بدنی می تواند به آنها کمک کند انرژی اضافی را بسوزانند و خلق و خوی خود را بهبود بخشند. فرزندتان را تشویق کنید که در ورزش یا سایر فعالیت های بدنی که از آن لذت می برد شرکت کند.

    وظایف را به بخش های قابل مدیریت تقسیم کنید: کودکان بیش فعال ممکن است برای مدت طولانی در تمرکز روی کارها مشکل داشته باشند. تقسیم وظایف به قطعات کوچکتر و قابل مدیریت تر می تواند به آنها کمک کند تا در انجام وظایف خود باقی بمانند و پس از اتمام هر کار احساس موفقیت کنند.

    از تقویت مثبت استفاده کنید: تقویت مثبت ابزاری قدرتمند برای شکل دادن به رفتار در کودکان بیش فعال است. وقتی فرزندتان رفتار مثبتی از خود نشان می دهد تحسین کنید و از پاداش برای تقویت رفتار خوب استفاده کنید. پاداش‌ها می‌توانند به سادگی تمجید کلامی، در آغوش گرفتن یا یک پذیرایی کوچک باشند.

    فضایی آرام فراهم کنید: کودکان بیش فعال ممکن است تحت تأثیر محرک های بیرونی قرار گیرند. فراهم کردن فضایی آرام که بتوانند برای رفع فشار بروند، می تواند مفید باشد. این فضا باید عاری از حواس پرتی باشد و باید مکانی باشد که کودک شما بتواند برای استراحت و شارژ مجدد به آنجا برود.

    صبور باشید: کودکان بیش فعال ممکن است برای والدین یا آموزش چالش برانگیز باشند، اما مهم است که صبور باشید و درک کنید. به یاد داشته باشید که بیش فعالی یک بیماری عصبی است و فرزند شما عمدا بد رفتار نمی کند. با صبر و درک، می توانید به فرزندتان کمک کنید تا رفتار خود را مدیریت کند و رشد کند.
حرف آخر
در نتیجه، بیش فعالی در کودکان یک بیماری شایع است که می تواند تأثیر قابل توجهی بر زندگی کودک داشته باشد. در حالی که مدیریت بیش فعالی می تواند چالش برانگیز باشد، استراتژی های زیادی وجود دارد که والدین، معلمان و مراقبان می توانند برای کمک به رشد کودکان بیش فعال از آنها استفاده کنند. با ایجاد یک برنامه روتین، فراهم کردن راه های خروجی برای فعالیت بدنی، تقسیم وظایف به بخش های قابل مدیریت، استفاده از تقویت مثبت، فراهم کردن فضایی آرام و صبور ماندن، می توانید به کودک خود کمک کنید تا رفتار خود را مدیریت کند و به پتانسیل کامل خود دست یابد.